Traditionis Custodes

Paus Franciscus was al niet erg geliefd bij mij, maar hé, geef die man een kans. Het toestaan dat vrouwen de rol van lector of acoliet vervullen, het veranderen van de voetwassing op Witte Donderdag (en vervolgens zelf de regels aan de laars lappen), het Pachamama-gebeuren... Steeds heb ik geprobeerd uit te gaan van goede bedoelingen. Toen hij verleden week in het ziekenhuis opgenomen was, heb ik gebeden voor zijn herstel. Maar wat hij gisteren (16 juli 2021) gedaan heeft, is de druppel die bij mij de emmer doet overlopen. Ik voel me persoonlijk aangevallen door de paus, zonder dat hij er een goede reden voor heeft. Ik zal hieronder in rood commentaar geven. Ik ben indachtig het woord van Psalm 109:

"Blijf, God van mijn loflied, niet zwijgen;

een muil van laagheid staat tegen mij opengesperd:

met een leugentong spreekt men mij aan;

er zijn woorden van haat om mij heen,

als een vijand geld ik - onverdiend.

Als dank voor mijn vriendschap vervolging;

en ik - mijn gebed was voor hen.

Kwaad voor goed betalen zij mij,

voor mijn genegenheid haat."

APOSTOLIC LETTER
ISSUED "MOTU PROPRIO"
BY THE SUPREME PONTIFF (Huurling is een beter woord dan herder, want zoals de paus zich nu gedraagt, heeft hij geen hart voor zijn schapen, Johannes 10, 1-18)

FRANCIS

“TRADITIONIS CUSTODES”

ON THE USE OF THE ROMAN LITURGY PRIOR TO THE REFORM OF 1970

Guardians of the tradition Als er iemand geen bewaarder van de traditie is, is het paus Franciscus wel. Huichelaar!, the bishops in communion with the Bishop of Rome constitute the visible principle and foundation of the unity of their particular Churches.^[1] Under the guidance of the Holy Spirit Maar of de paus hiermee gehandeld heeft naar die inspraak van de Heilige Geest, valt zeer ernstig te betwijfelen!, through the proclamation of the Gospel and by means of the celebration of the Eucharist, they govern the particular Churches entrusted to them.^[2]

In order to promote the concord Wat er aan eendracht was ontstaan door Summorum Pontificum wordt nu met een enkele pennestreek van Franciscus tenietgedaan! and unity of the Church, with paternal solicitude Aan diezelfde vaderlijke liefde ontbreekt het Franciscus. towards those who in any region adhere to liturgical forms antecedent to the reform willed by the Vatican Council II, my Venerable Predecessors, Saint John Paul II and Benedict XVI, granted and regulated the faculty to use the Roman Missal edited by John XXIII in 1962.^[3] In this way they intended “to facilitate the ecclesial communion of those Catholics who feel attached to some earlier liturgical forms” and not to others.^[4]

In line with the initiative of my Venerable Predecessor Benedict XVI to invite the bishops to assess the application of the Motu Proprio Summorum Pontificum three years after its publication, the Congregation for the Doctrine of the Faith carried out a detailed consultation of the bishops in 2020. The results have been carefully considered in the light of experience that has matured during these years. Aangezien de resultaten niet openbaar zijn gemaakt, moeten we blindelings erop vertrouwen dat Franciscus hier de werkelijkheid weergeeft... Dat kost mij veel moeite, dat lukt mij niet. Ik vertrouw hem na vandaag voor geen cent meer. 

At this time, having considered the wishes expressed by the episcopate and having heard the opinion of the Congregation for the Doctrine of the Faith, I now desire, with this Apostolic Letter, to press on ever more in the constant search for ecclesial communion Beste Franciscus, die eenheid is na wat je vandaag geflikt hebt ver te zoeken. We zijn in het verdomhoekje gezet als minderwaardige Katholieken. Therefore, I have considered it appropriate to establish the following:

Art. 1. The liturgical books promulgated by Saint Paul VI and Saint John Paul II, in conformity with the decrees of Vatican Council II, are the unique expression of the lex orandi of the Roman Rite. Hoe moet ik dit opvatten? Zijn de eerdere liturgische boeken geen uitdrukking meer van de lex orandi van de Romeinse Ritus? Behoren ze überhaupt niet meer tot de Romeinse Ritus? Maar dat kan niet. Wat eens goed en heilig was, kan niet van de een op de andere dag fout zijn. Al onze voorouders en de heiligen die voor ons geleefd hebben, hebben dan blijkbaar niet gebeden volgens die ene uitdrukking van de lex orandi van de Romeinse Ritus.

Het is nog altijd de vraag in hoeverre de boeken van Paulus VI en Johannes Paulus II beantwoorden aan wat er op het Tweede Vaticaans Concilie is gezegd. De Concilievaders kunnen onmogelijk een totaal nieuwe ritus voor ogen hebben gehad. De paus verkoopt hier lulkoek. Maar dat mag niet gezegd worden, want dan trek je de legitimiteit van de nieuwe riten in twijfel en volgens artikel 3§1 mag dat niet.

Art. 2. It belongs to the diocesan bishop, as moderator, promoter, and guardian of the whole liturgical life of the particular Church entrusted to him,^[5] to regulate the liturgical celebrations of his diocese.^[6] Therefore, it is his exclusive competence to authorize the use of the 1962 Roman Missal in his diocese, according to the guidelines of the Apostolic See. De macht die de paus de bisschop hier met de ene hand geeft, neemt hij met de andere hand terug. Hij wil de schuld graag bij anderen kunnen leggen als er geklaagd gaat worden.

Art. 3. The bishop of the diocese in which until now there exist one or more groups that celebrate according to the Missal antecedent to the reform of 1970: Het zij hier opgemerkrt dat het laatste missaal voor dat van 1970 dat van 1969 (Novus Ordo Missae) is. Of bedoelt hij het missaal van 1965, dat de uitgeklede versie is van de Tridentijnse Mis? De paus is hier dus niet duidelijk. Onduidelijke wetten binden niet.  

§ 1. is to determine that these groups do not deny the validity and the legitimacy of the liturgical reform, dictated by Vatican Council II and the Magisterium of the Supreme Pontiffs;

§ 2. is to designate one or more locations where the faithful adherents of these groups may gather for the eucharistic celebration (not however in the parochial churches and without the erection of new personal parishes); Betekent dit dat zulke locaties ook zullen worden ingesteld in de bisdommen waar tot nog toe geen Tridentijnse Missen gevierd werden? In de grote parochies die steeds meer in Nederland gevormd worden: is alleen de hoofdkerk de parochiekerk en zijn de andere kerken te zien als bijkerken waar dan wel de Tridentijnse Mis gevierd mag worden? Is er een legale fictie mogelijk waarbij de bisschop bepaalde kerken of misschien zelfs delen van kerkgebouwen (bijv. het hoogaltaar dat voor de Novus Ordo dikwijls toch niet gebruikt wordt tenzij als decorstuk en tabernakel) onttrekt aan de parochie en bestemt als rectoraatskerk waarbij de pastoor als rector wordt aangesteld?

§ 3. to establish at the designated locations the days on which eucharistic celebrations are permitted using the Roman Missal promulgated by Saint John XXIII in 1962.^[7] In these celebrations the readings are proclaimed in the vernacular language, using translations of the Sacred Scripture approved for liturgical use by the respective Episcopal Conferences; Dat bekent voor Nederland: de perikopenvertaling zoals die in veel handmissaals is afgedrukt. Maar nu ontstaat dus de anomalie dat je de Novus Ordo wél met lezingen en al in het Latijn kunt doen, maar de Traditionele Latijnse Mis niet. Kan worden volstaan met het vlug voorlezen van de Nederlandse tekst voor of na de Mis of voorafgaand aan de preek? Of moet men verplicht de Willibrordvertaling gebruiken, die soms niet met de Vulgaattekst overeenstemt?

Wanneer de dagen waarop het missaal van 1962 gebruikt mag worden, beperkt worden, mag dan op de andere dagen het missaal van 1933 gebruikt worden?

§ 4. to appoint a priest who, as delegate of the bishop, is entrusted with these celebrations and with the pastoral care of these groups of the faithful. This priest should be suited for this responsibility, skilled in the use of the Missale Romanum antecedent to the reform of 1970, possess a knowledge of the Latin language sufficient for a thorough comprehension of the rubrics and liturgical texts, and be animated by a lively pastoral charity and by a sense of ecclesial communion. This priest should have at heart not only the correct celebration of the liturgy, but also the pastoral and spiritual care of the faithful; Elke priester zou overeenkomstig het Tweede Vaticaans Concilie en de kerkelijke wetten vaardig moeten zijn in de Latijnse taal. Dit is dus een flauwekulargument. De paus en de bisschoppen zitten zélf fout als die kennis van de Latijnse taal bij hun priesters ontbreekt. Volgens mij bieden de meeste priesters deze vorm van misviering juist aan omdat zij hart hebben voor de pastorale en geestelijke zorg voor de gelovigen.

§ 5. to proceed suitably to verify that the parishes canonically erected for the benefit of these faithful are effective for their spiritual growth, and to determine whether or not to retain them; Met die redenering kan de gemiddelde Novus Ordo-parochie wel worden gesloten... In mijn plaatselijke parochiekerk mist elke geestelijke groei. Toch blijft die wel open.

§ 6. to take care not to authorize the establishment of new groups. Waarom? Dan sluit ik me toch aan bij een bestaande groep?

Art. 4. Priests ordained after the publication of the present Motu Proprio, who wish to celebrate using the Missale Romanum of 1962, should submit a formal request to the diocesan Bishop who shall consult the Apostolic See before granting this authorization. Vuil spelletje wordt hier gespeeld!

Art. 5. Priests who already celebrate according to the Missale Romanum of 1962 should request from the diocesan Bishop the authorization to continue to enjoy this faculty. Als ik bisschop was zou ik een circulaire zenden aan mijn priesters waarin ze allemaal toestemming krijgen.

Art. 6. Institutes of consecrated life and Societies of apostolic life, erected by the Pontifical Commission Ecclesia Dei, fall under the competence of the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies for Apostolic Life. Reken er maar op dat de FSSP en het Instituut Christus Koning en zovele andere instituten nu de nek omgedraaid gaat worden. 

Art. 7. The Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments and the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life, for matters of their particular competence, exercise the authority of the Holy See with respect to the observance of these provisions.

Art. 8. Previous norms, instructions, permissions, and customs that do not conform to the provisions of the present Motu Proprio are abrogated. Toch apart dat zoiets van de ene op de andere dag niet meer toegestaan is. Lijkt me niet in overeenstemming met de bergrede (Mattheüs 5,1-7,29).

Everything that I have declared in this Apostolic Letter in the form of Motu Proprio, I order to be observed in all its parts, anything else to the contrary notwithstanding, even if worthy of particular mention, and I establish that it be promulgated by way of publication in “L’Osservatore Romano”, entering immediately in force and, subsequently, that it be published in the official Commentary of the Holy See, Acta Apostolicae Sedis. Zoiets kan niet onmiddellijk ingaan. Er moeten volgens St. Alphonsus Maria de Liguori minstens twee maanden verstrijken voordat een wet kan ingaan (Compendium Theologiae Moralis, Doornik, 1841, blz. 38ff). Verder geldt een wet niet als hij ingaat tegen een langdurige gewoonte of als de vervulling ervan slechts met zeer grote moeite mogelijk is. 

Given at Rome, at Saint John Lateran, on 16 July 2021, the liturgical Memorial of Our Lady of Mount Carmel, in the ninth year of Our Pontificate Fiat commoratio eius deserta et non sit qui inhabitet in ea (Ps. 68,26) et episcopatum eius accipiat alius (Ps. 108,8)*.

FRANCIS

________________________

^[1] Cfr Second Vatican Ecumenical Council, Dogmatic Constitution on the Church “Lumen Gentium”, 21 november 1964, n. 23 AAS 57 (1965) 27.

^[2] Cfr Second Vatican Ecumenical Council, Dogmatic Constitution on the Church “Lumen Gentium”, 21 november 1964, n. 27: AAS 57 (1965) 32; Second Vatican Ecumenical Council, Decree concerning the pastoral office of bishops in the Church “Christus Dominus”, 28 october 1965, n. 11: AAS 58 (1966) 677-678; Catechism of the Catholic Church, n. 833.

^[3] Cfr John Paul II, Apostolic Letter given Motu proprio “Ecclesia Dei”, 2 july 1988: AAS 80 (1988) 1495-1498; Benedict XVI, Apostolic Letter given Motu proprio “Summorum Pontificum”, 7 july 2007: AAS 99 (2007) 777-781; Apostolic Letter given Motu proprio “Ecclesiae unitatem”, 2 july 2009: AAS 101 (2009) 710-711.

^[4] John Paul II, Apostolic Letter given Motu proprio “Ecclesia Dei”, 2 july 1988, n. 5: AAS 80 (1988) 1498.

^[5] Cfr Second Vatican Ecumenical Council, Costitution [sic] on the sacred liturgy “Sacrosanctum Concilium”, 4 december 1963, n. 41: AAS 56 (1964) 111; Caeremoniale Episcoporum, n. 9; Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacrament, Instruction on certain matters to be observed or to be avoided regarding the Most Holy Eucharist “Redemptionis Sacramentum”, 25 march 2004, nn. 19-25: AAS 96 (2004) 555-557.

^[6] Cfr CIC, can. 375, § 1; can. 392.

_[7] Cfr Congregation for the Doctrine of the Faith, Decree “Quo magis” approving seven Eucharistic Prefaces for the forma extraordinaria of the Roman Rite, 22 february 2020, and Decree “Cum sanctissima” on the liturgical celebration in honour of Saints in the forma extraordinaria of the Roman Rite, 22 february 2020: L’Osservatore Romano, 26 march 2020, p. 6. Eerst stroop smeren en dan slaan. Eerst de schijn wekken dat je ons van alles wilt geven en uiteindelijk ons met lege handen achterlaten.

* vertaling: Verlatenheid heerse in hun kamp, in hun tenten zij geen bewoner (Ps. 69,26) en dan zullen zijn dagen geteld zijn: en dan krijgt een ander zijn ambt (Ps. 109,8).